ลักษณะของสตีวิโอไซด์

สตีวิโอไซด์สกัดจากใบของหญ้าหวาน rebaudiana ซึ่งเป็นพืชผสม หญ้าหวาน rebaudiana มีลักษณะของความหวานสูงและพลังงานความร้อนต่ำ มีความหวานมากกว่าซูโครส 200-300 เท่า และค่าความร้อนเพียง 1/300 ของซูโครส ในฐานะที่เป็นสารให้ความหวานที่ใช้กันทั่วไป สตีวิออลไกลโคไซด์สามารถนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมอาหาร เครื่องดื่ม ยา และเคมีรายวันต่างๆ อาจกล่าวได้ว่าผลิตภัณฑ์น้ำตาลเกือบทั้งหมดสามารถใช้สตีวิโอไซด์เพื่อทดแทนส่วนหนึ่งของซูโครสหรือสารให้ความหวานสังเคราะห์ทางเคมีทั้งหมด เช่น ขัณฑสกร มาดูคุณสมบัติของสตีวิโอไซด์ในข้อความต่อไปนี้กันดีกว่า

ลักษณะนิสัยของสตีวิโอไซด์

1.การดูดความชื้น

สตีวิโอไซด์ที่มีความบริสุทธิ์มากกว่า 80% เป็นผลึกสีขาวหรือผงที่ดูดความชื้นได้น้อย

2.ความสามารถในการละลาย

ละลายได้ง่ายในน้ำและเอธานอลเมื่อผสมกับซูโครสฟรุคโตสกลูโคสมอลโตส ฯลฯ ไม่เพียงแต่รสชาติของสตีวิออลไกลโคไซด์จะบริสุทธิ์มากขึ้นเท่านั้น แต่ยังสามารถเพิ่มความหวานได้อีกด้วย น้ำตาลนี้มีความต้านทานความร้อนต่ำและไม่ได้สัมผัสได้ง่าย ต่อแสงมีความคงตัวสูงในช่วง pH 3-10 และเก็บรักษาง่าย

3.ความมั่นคง

สารละลายมีเสถียรภาพที่ดีและยังคงมีความเสถียรมากหลังจากการให้ความร้อนภายในช่วง pH ของเครื่องดื่มและอาหารทั่วไป สตีวิโอไซด์แสดงการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยหลังจากเก็บในสารละลายกรดอินทรีย์ที่มีซูโครสเป็นเวลาหกเดือน ไม่สลายตัวในสภาพกรดและด่าง สื่อซึ่งสามารถป้องกันการหมักการเปลี่ยนสีและการตกตะกอนสามารถลดความหนืดยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียและยืดอายุการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์

4.รสหวาน

สตีวิโอไซด์มีความหวานที่บริสุทธิ์และสดชื่นมีรสชาติคล้ายกับน้ำตาลทรายขาวแต่มีความหวานมากกว่าซูโครส 150-300 เท่า น้ำตาล Leibaodi A บริสุทธิ์ที่สกัดได้มีความหวานมากกว่าซูโครส 450 เท่า ทำให้มีรสชาติที่ดีขึ้น อุณหภูมิการละลายของน้ำตาลหญ้าหวานมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับความหวานและรสชาติ โดยทั่วไปการละลายที่อุณหภูมิต่ำจะมีความหวานสูง ในขณะที่การละลายที่อุณหภูมิสูงจะมีรสชาติดีแต่ความหวานต่ำ เมื่อผสมกับกรดซิตริก กรดมาลิก กรดทาร์ทาริก กรดแลคติคกรดอะมิโน ฯลฯ มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อและฆ่าเชื้อในรสที่ค้างอยู่ในคอของสตีวิโอไซด์ ดังนั้นเมื่อผสมกับสารข้างต้นจึงสามารถมีบทบาทในการแก้ไขรสชาติและปรับปรุงคุณภาพความหวานของสตีวิโอไซด์ได้

คำอธิบาย: ประสิทธิภาพที่เป็นไปได้และการใช้งานที่กล่าวถึงในบทความนี้ล้วนมาจากวรรณกรรมที่เผยแพร่ต่อสาธารณะ