สตีวิโอไซด์มาจากไหน? สำรวจแหล่งธรรมชาติและกระบวนการค้นพบ

สตีวิโอไซด์เป็นสารให้ความหวานตามธรรมชาติที่ได้มาจากพืชหญ้าหวาน หญ้าหวานเป็นไม้ล้มลุกยืนต้นที่มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้ ในช่วงต้นศตวรรษที่ 16 คนพื้นเมืองในท้องถิ่นได้ค้นพบความหวานของต้นหญ้าหวานและใช้เป็นสารให้ความหวาน

การค้นพบของสตีวิโอไซด์สามารถย้อนกลับไปในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ในขณะนั้น Oswald Oswald นักเคมีชาวฝรั่งเศสค้นพบว่าหนึ่งในส่วนผสมในต้นหญ้าหวานมีรสหวาน หลังจากการวิจัยเพิ่มเติมเขาประสบความสำเร็จในการสกัดสารหวานนี้ ได้แก่ สตีวิโอไซด์จากหญ้าหวาน ปลูก.

ความเข้มข้นของความหวานของสตีวิโอไซด์นั้นประมาณ 300 เท่าของซูโครส ในขณะที่ปริมาณแคลอรี่ต่ำมากและแทบไม่มีค่าเลย ทำให้สตีวิโอไซด์เป็นสารให้ความหวานตามธรรมชาติในอุดมคติ ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในด้านต่างๆ เช่น อาหาร เครื่องดื่ม และยา คุณสมบัติเฉพาะของสตีวิโอไซด์ คือความหวานไม่ได้รับผลกระทบจากอุณหภูมิ และแม้ในสภาพแวดล้อมที่มีอุณหภูมิสูง ความหวานก็ยังคงคงที่ ทำให้สตีวิโอไซด์เป็นตัวเลือกที่เหมาะสำหรับการอบและปรุงอาหาร

นอกจากความหวานแล้วสตีวิโอไซด์ยังมีคุณค่าทางยาอยู่บ้าง การวิจัยพบว่าสตีวิโอไซด์มีฤทธิ์ทางชีวภาพหลายอย่าง เช่น สารต้านอนุมูลอิสระ ต้านการอักเสบ และต้านเชื้อแบคทีเรีย และมีผลดีต่อสุขภาพของมนุษย์

โดยรวม,สตีวิโอไซด์ในฐานะที่เป็นสารให้ความหวานตามธรรมชาติไม่เพียง แต่มีความเข้มข้นของความหวานสูงและปริมาณแคลอรี่ต่ำเท่านั้น แต่ยังมีเสถียรภาพและคุณค่าทางยา ด้วยการแสวงหาความเป็นอยู่ที่ดีของผู้คนและความใส่ใจในความปลอดภัยของอาหาร สตีวิออลไกลโคไซด์จึงมีโอกาสทางการตลาดในวงกว้าง

คำอธิบาย: ประสิทธิภาพที่เป็นไปได้และการใช้งานที่กล่าวถึงในบทความนี้ล้วนมาจากวรรณกรรมที่เผยแพร่ต่อสาธารณะ